ԳԻՆԻ ԼԻՑ Աշխարհ սարսեց հայի ահը, Գետին ընկավ թուրքի գահը, Պատմեմ քեզ Թալեաթին մահը, Գինի լից, ընկեր ջան, գինի լից, Խմողաց անուշ:
Դաշնակցություն ժողով արեց, Շուն Թալեաթին մահ որոշեց, Թեհլերյանի բախտը բացվեց, Գինի լից, ընկեր ջան, գինի լից, Խմողաց անուշ:
Շուն Թալեաթը փախավ Բերլին, Թեհլերյանը հասավ հետին Զարկեց ճակտին, փռեց գետին, Գինի լից, ընկեր ջան, գինի լից, Խմողաց անուշ: Լուր ղրկին պոռնիկ մորը, Կեցցե հայոց կամավորը, Գինի լից, ընկեր ջան, գինի լից, Խմողաց անուշ: Շիրիմիդ լույս Քրիստափոր, Մայիս 28 շնորհավոր, Գինի լից, ընկեր ջան, գինի լից, Խմողաց անուշ:
Միացե՛ք հայեր Հսկա երկիր էր Հայաստանը մեր, Բայց ինչքան ասես՝ թշնամի ունէր, Բոլոր կողմերից, հեռուն, դրացին Ձեռք ձեռքի տված մեզ բզկտեցին: Ու թուրքն էլ վայրագ օգտուեց առթից, Կոտորեց ազգս, տիրացավ երկրիս… Հայե՜ր միացե՛ք, միացե՛ք հայեր, Արցախն է մեզ կանչում, օգնության հասեք, Դեռ ճամփա ունինք, պի՛տ հասնինք Սասուն, Քաջերի հողը մեզ է սպասում: Ա՜խ Նախիջևան, հայոց բնօրրան, Անթիվ թշնամիքդ, եկան անց կացան, Քեզ բաժին ընկավ սև բախտը դաժան, Թուրքին տվեցիր հող պապենական: Ուս ուսի տված առյուծի նման, Ետ բերենք հաղը՝ փառքը հայության: Հայե՜ր միացե՛ք , միացե՛ք հայեր … Պայծառ գալիք է սպասում հային, Այս դժուար պահին լինենք միասին, Չի հանգստացել, մեր նենգ թշնամին, Ուզում է նորից կոտորել հային… Ուս ուսի տված, առյուծի նման, ետ բերենք հողն ու փառքը հայության: Հայե՜ր միացե՛ք, միացե՛ք հայեր…
Գետաշեն Բազմել ես լեռներին, ունես հազար շեն, Արծիվներին բույն ես, չքնաղ Գետաշեն, Բարբարոս ցեղերին անարդար սանձող, Դու քաջերի օրրան իմ քաջ Գետաշեն։
կրկն. Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված, Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված, Կողքիդ հայկական շեներն են լքված, Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
Ջահել տղերք դու քիչ ունես Գետաշեն, Բայց ծերերդ էլ ոչ մի բանով պակաս չեն, Ամեն մի կին մի ֆիդայի տնաշեն, Քեզ հաղթել չի լինի իմ քաջ Գետաշեն։
կրկն. Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված...
Դու պիտի դիմանաս ու կանգուն մնաս, Հակառակ թշնամուդ պիտի շենանաս, Մայր Հայաստանին պիտի միանաս, Արցախի դարպասն ես ամրոց Գետաշեն։
կրկն. Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված...
Անցնինք Սասուն Մշո դաշտեր շողն է պատել, Դաշտերում ջրեր վարար, Էրնե՜կ կռունկներն էլ ետ գան, Լավ լուր բերեն մեր համար:
Սասնո սարեր, մտանք ձորեր, Կռիվ կենեիք անվեհեր: Քաջ Դրոյի զենքն էր կոտրել, Պստիկ Վահան լաց կաներ:
Անցնինք Սասուն, մտնինք Վան, Մուշ, Ալաշկերտ, Արդահան: Ազգի հերոս կտրիճներ, Հայրենիքին փրկության:
Ելե՛ք, տղերք, էլ ժամ չկա, Շուն թուրք պատել է չորս կողմ, Գևորգը էլ չվերջացուց, Թուրքեր ցրվան հազար կողմ:
Հանեց, թափեց սուր փամփուշտներ, Կողքին ընկավ՝ ախ քաշեց, Սարեր, ձորեր կդղրդեն, Գևորգ չաուշ կբոռեր:
Անցնինք Սասուն, մտնինք Վան, Մուշ, Ալաշկերտ, Արդահան: Ազգի հերոս կտրիճներ, Հայրենիքին փրկության:
Զարկեց կայծակ, մթնեց երկինք, Շուն թուրքերին պատեց լաց, Վերի սարեն պրծե՛ք խմբով, Պրծե՛ք, իջե՛ք դեպի ցած:
Դեմից Անդրնիկն է իջել, Յուր երսունյոթ քաջերով, Զարկե՛ք տղերք, մեռնիմ ձեզի, Թուրքին վերջ կգա մի օր:
Անցնինք Սասուն, մտնինք Վան, Մուշ, Ալաշկերտ, Արդահան: Ազգի հերոս կտրիճներ, Հայրենիքին փրկության:
ԳՐԵԳԻՆ ՆԺԴԵՀԻ ԵՐԳԸ Հայ քաջորդիներ մի պահ կանգ առեք Այստեղ զորավոր Խուստուփի լանջին, Մահացու գնդակ ու շեփոր դառեք. Ձեր նախնյաց կանչին միշտ հավատարիմ:
Կրկ.- Երդվենք, որ լինենք մեկտեղ միասին, Կյանքով նվաճենք ամեն մի բարձունք Մտածենք շուտով մեր վաղվա մասին Ազգովի կռվենք, էլ պետք չէ արցունք:
Մեր ցեղի սիրտը Նժդեհն է արի. Նա որ բազուկն էր Հայոց հաղթական, Նա որ ելել էր անհաշտ պայքարի, Նա որ մեր հոգին դարձրեց մարտական:
Կրկ.- Երդվենք, որ լինենք մեկտեղ միասին…
Երդվենք Նժդեհի անունով խիզախ, Ազգովի դառնանք մի կրակ ու բոց. Խուստուփ կազատենք քո լանջը լայնարձակ. Սա է մեր ուխտը հաղթանակ հայոց:
Կրկ.- Երդվենք, որ լինենք մեկտեղ միասին…
ԳԷՈՐԳ ՉԱՒՈՒՇԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ Հազար ինն հարիւր եօթ թուականին, Չքնաղ Մայիսի քսանըեօթին, Տօն է բազմաշխատ մահուան Գէորգի Սասնոյ հարազատ մեծանուն քաջին։
Թնդաց սրտերը տասնեակ քաջերուն, Կռուեցան անվերջ, մինչեւ իրիկուն, Իսկ երբ գիշերը, Գէորգը շալկած, Գիւղէն դուրս ելան յոգնած ու տրտմած,
Ճամբան աղաչեց, քաջն մահամերձ, Հանգիստ ձգէ՛ք զիս մի՛ ընէք շնչահեղձ, Դրէ՛ք զիս այստեղ, ծածկեցէք խոտով, Գացէ՛ք, ընկերներ, դուք գացէ՛ք բարով։
Վերջին բարեւներս տարէ՛ք հայ ազգին, Վերջին համբոյրներս որդւոյս Վարդգէսին Լացին ընկերներ, կանգնեցան շարքով, Համբուրեցին զինք ու անցան խմբով։
Նայեց բոլորտիք, ա՛լ չկայ ընկեր Ինկած կռուի դաշտ, տառապ ու անտէր, Համբուրեց հողը քաղցր հայրենեաց Փակեց աչքերը ներքեւ աստեղաց։
Կարմիր կակաչները Գնացին տղերքը ու կորան հեռվում, Ռումբերի պայթյունը սարերն է շարժում, Կարմիր կակաչները ներկել են դաշտերը` Ասես լեռներից մեր արյուն է հոսում…
Հեռացան տղերքը, կորան մշուշում, Ետ գալու ճամփան էլ ոչ ոք չի հիշում, Իսկ ձեր եղբայրները,մայրերն ու քույրերը, Ձեր սիրելիները ձեզ են դեռ սպասում…
Իսկ դու շորորվում ես, հովի հետ ճկվում, Ուր է քո գարունն ինչու՞ է ուշանում, Դու իմ խնձորենի, իմ քույրիկ նազենի Սիրածդ գարունը ու՞ր է չի գալի…
Դու ասես հարբել ես տաք գարնան ծոցում, Հովի հետ նազում ես, հովի հետ խոսում Ծաղկած խնձորենի իմ քույրիկ նազենի Փեսացուդ գարունը քեզ մոտ է գալի…
ԹԱԹՈՒԼ ԿՐՊԵՅԱՆ Մի ասուպ սահեց, անցավ երկնակամարով, Հավքեր եկան ու անցան լուռ արտասվելով, Ավա՜ղ Թաթուլն էր ընկել կռվում քաջարի, Մեկ լուր տարեք հավքեր մորը հայդուկի։
Էրգրի սուրբ կարոտով կամավոր դարձար, Վասն հայրենյաց դու նահատակվեցար, Ավա՜ղ վերքերիդ համար չեղավ դեղ-դարման, Թող լույս իջնի շիրիմիդ Թաթուլ Կրպեյան։
Դաշնակցական մարտիկ, ազգի քաջ զինվոր, Մահվանդ լուրը գուժեց սրտեր բյուրավոր, Ձեր թափած արյան կանչը թող ապրի հավերժ, Ամեն հայի սրտում թող ծնի վրեժ։
ԱՐԾԻՎ ՍԼԱՑԻՐ Արծիվ սլացի՛ր, Տաճկահայաստան, Գնա, դու հասի՛ր Էրզրում ու Վան, Գնա, դու ասա, որ կգանք զորքով, Ուխտ ենք մենք արել խաչով ու սրով:
Արծիվների բույն՝ չքնաղ Տալվորիկ,Քո մեջ փառք առավ հերոս Անդրանիկ:Սերոբ ու Գևորգ, Հրայր, Արաբո,Հենդոն մշեցի, քաջն Մախլուտո:
Ֆիդայական խմբերով մենք կերթանք առաջ, Շուն թուրքերուն տանք արժանի հարված, Սուրբ եռագույնը թո՛ղ միշտ փողփողա, Նրանց հիշատակ՝ ով ողորմածա:
ՀՊԱՐՏ ԳՆԱՑԵՔ Պատերազմ եք գնում, ուրախ գնացե՛ք, Վարդանի արյունն է Ձեր մեջ, իմացե՛ք, Նոր կազմավորված Հայոց բանակի, Առաջին զինվորն եք, հպարտ գնացե՛ք:
Կրկներգ։ Ինչքան էլ, որ դժվար լինի, դիմացե՛ք, Վախկոտն ամեն օր է մեռնում, իմացե՛ք, Քաջերը` մեկ անգամ, փառքով, իմացե՛ք, Հողն արյունով են պահում, իմացե՛ք:
Քաջերի կորստով, ցավել ենք դարեր, Հողի կորստով` հազարամյակներ, Այժմ շատ են մեզ պետք մեծ հաղթանակներ, Դեպ փառք ու հաղթանակ, այսպես գնացե՛ք:
Կրկներգ։
Դուք մեր նախնյաց հողը նորից ե՛տ բերեք, Մեր Հայկազյան փառքը նորից ե՛տ բերեք, Մուշն ու Սասուն, Արարատը ե՛տ բերեք, Դեպ Արցախ, Մուսա լեռ բարով գնացե՛ք:
ԴՐՈՅԻ ԵՐԳԸ Հայոց երկնքով անցեք հավքեր իմ սիրուն, Քաջ հայդուկից բարև տարեք դեպի տուն, Ծեր արծվի պես մոլոր օտար ափերում, Ծնող հողին կարոտ մտար հավերժ քուն:
Ելի՛ր դաշնակ Դրո՜ բազկիդ ուժը բեր,Հեծիր քո ճերմակ ձին քշի՛ր սարն ի վերՁա՛յն տուր քո քաջերին քնած թե արթունՓրկի՛ր քո Հայրենիք չքնախ Սուրմալուն:
Շատ դահիճներ են ընկել բազկիդ հարվածից,Չես վհատվել անգամ կրծքիդ խոր վերքից,Անվերջ զրկանք ես կրել քո կամքով արի,Դու քաջ զինվոր ազգի ու գաղափարի:
Դաշնակցականին վայել աննկուն կամքով, Պայքարել ես կռվել ազգիդ կարոտով, Ղարս ու Անի, Սուրմալու Բիթլիս հիշելով, Փակվեցին աչքերդ հավիտյան քնով:
ԳԵՎՈՐԳ ՉԱՈւՇԻ ԵՐԳԸ Սուլուխեն ստացանք լուրեր ահավոր, Հայոց արծիվն ընկավ կռվում վիրավոր, Կանաչ դաշտի միջին ավանդեց հոգին, Մեր սրտերում հավերժ մնաց թանկագին։
Ելի՛ր Գևորգ ելիր դուշմանը շատ է,Հայոց ազգի համար մեռնելը փառք է:
Հայոց արծիվների ճամփեքը փուշ է,Վեր կա՛ց Գևորգ վեր կաց արդեն շատ ուշ է,Կազմենք նոր-նոր խմբեր գնա՜նք Մուշ, Սասուն,Թուրքերի զորքի մեջ գցենք վայնասո՜ւն։
Կտրի՛ճ Գևորգ Չաուշ դամբանեն վեր կաց, Մշո սեգ սարերեն նորեն իջիր ցած, Տարոնի քաջերն են մենակ մնացել Ազատության համար կռի՛վ ենք գացե՜լ։
ԿՈՎԿԱՍԻ ՔԱՋԵՐ Կովկասի քաջեր, գնանք Մուշ, Սասուն, Մեր քույր եղբայրներ, մեզ են սպասում, Անդրանիկը քաջ, յուր ընկերներով, Շարժվում է առաջ, Սասնա կողմերով:
Սուլթան սարսափած, ճարը կտրված,Հազար ոսկի է գլխին խոստացած:
Կովկասի քաջեր, խմբեր կազմեցեք,Քաջ Անդրանիկին օգնության հասեք,Առած իր շուրջը, ֆիդայիք ութսուն,Մաքրեց ճանապարհ դեպի Մուշ, Սասուն:
Կովկասի քաջեր, առյուծի ձագեր,Հեծեք ձեր ձիեր, կապեք ձեր զենքեր,Օրհնյալ տիկիններ, հայոց օրիորդներ,Ծախեք ձեր զարդեր, գնեք փամփուշտներ:
Մոտ է գարունը, շուտով կբացվի,Հայոց քաջի ձայնը շուտով կլսվի,Անդրանիկը քաջ, կանգնել է առաջ,Գոռում է գոչում, կուզե պատերազմ:
ՄՈՒՇ Էրթանք մըր էրգիրը Մուշ, Քաղինք բանջար, նուռ ու նուշ, Ուտինք քաղցր մանանա, Խմինք պաղ ջրերն անուշ:
Հայերու էրգիրն էր Մուշ, Մուշն էր բոլորից անուշ, Էրթանք մըր էրգիր Սասուն, Ուր քաջեր կան դյուցազուն:
Քո անունն են դրել Մուշ,Մըր պապերու քաղցր նուշ,Թուրքին մնաց հողն անուշ,Ազգին մնաց քար ու փուշ:
Հայերու էրգիրն էր Մուշ,Մուշն էր բոլորից անուշ,Էրթանք մըր էրգիր Սասուն,Ուր քաջեր կան դյուցազուն:Տարոնի դաշտավայրեր, Մուշն ու Սասուն եղբայրներ, Վասպուրական գեղանի, Քեզ ոչ մեկ չի նմանվի:
Հայերու էրգիրն էր Մուշ, Մուշն էր բոլորից անուշ, Էրթանք մըր էրգիր Սասուն, Ուր քաջեր կան դյուցազուն:
|